Η ζωή στη Γη φαίνεται να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια μοναδική θερμοκρασία: τους 20°C.
Η ζωή στη Γη φαίνεται να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια μοναδική θερμοκρασία: τους 20°C. Ενώ οι άνθρωποι βρίσκουν άνεση σε αυτό το σημείο, η σημασία του επεκτείνεται σε όλα τα είδη.
Έρευνα αποκαλύπτει ότι διάφορες μορφές ζωής, από τα ζώα έως τα μικρόβια, συγκλίνουν σε αυτήν τη θερμοκρασία. Η σχέση μεταξύ της θερμοκρασίας και των βιολογικών διεργασιών ακολουθεί μια ασύμμετρη καμπύλη σε σχήμα καμπάνας, η οποία κορυφώνεται στους 20°C πριν μειωθεί ραγδαία με την αύξηση της θερμότητας.
Πρόσφατες παρατηρήσεις αμφισβητούν τις υποθέσεις σχετικά με τον πλούτο των ειδών, δείχνοντας βυθίσεις στον ισημερινό και κορυφώσεις στις υποτροπικές περιοχές. Το φαινόμενο αυτό έχει ενταθεί μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων, επιδεινώθηκε από την υπερθέρμανση των ωκεανών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι συνεργατικές προσπάθειες σε όλες τις ηπείρους επιβεβαιώνουν τους 20°C ως κομβικό σημείο για τη διατήρηση της ζωής στη Γη και βιοποικιλότητα, που υπερβαίνει τα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τους 20°C οδηγούν σε μείωση ζωτικών δεικτών, από την ανοχή των ειδών στο οξυγόνο μέχρι τον παγκόσμιο πλούτο των ειδών. Το αρχείο απολιθωμάτων το επιβεβαιώνει αυτό, δείχνοντας αυξημένες εξαφανίσεις πέραν αυτού του ορίου.
Παρά την προσαρμοστικότητα των ειδών, τα περισσότερα από αυτά προτιμούν τους 20°C. Το μοντέλο Corkrey υποδηλώνει ότι αυτή η θερμοκρασία βελτιστοποιεί τις βιολογικές διεργασίες, μεγιστοποιώντας τον πλούτο των ειδών σε όλες τις μορφές ζωής πάνω στη Γη.
Οι επιπτώσεις επεκτείνονται στην κλιματική αλλαγή, με τα θαλάσσια είδη να παρουσιάζουν ανθεκτικότητα μέσω της μετατόπισης του εύρους εξάπλωσης, ενώ τα χερσαία είδη αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες προκλήσεις. Σε κυτταρικό επίπεδο, οι μοριακές ιδιότητες του νερού πιθανόν να στηρίζουν την αποτελεσματικότητα των 20°C στις διαδικασίες της ζωής στον πλανήτη Γη.
Η υιοθέτηση του φαινομένου των 20°C προσφέρει γνώσεις σχετικά με τη δυναμική των οικοσυστημάτων και την ανθεκτικότητα των ειδών. Με αυξημένη επίγνωση, μπορούμε να πλοηγηθούμε πιο αποτελεσματικά στην πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της δυναμικής της θερμοκρασίας και της υγείας των οικοσυστημάτων.